استحقاق مدحبه کسی که شایستگی برای ستایش ، به سبب انجام حسنات و ترک قبایح را دارد مستحق مدح گفته می‌شود. ۱ - تعریفاستحقاق مدح به معنای حکم عقل و عقلا به شایستگی شخص برای مدح می‌باشد؛ یعنی شخص شایستگی آن را دارد که درباره او سخن دلالت کننده بر بزرگی و رفعت مقام او، گفته شود. سبب استحقاق مدح، به جا آوردن واجبات و مستحبات و اجتناب از قبایح و امور ناپسند در نزد عقل و عقلا می‌باشد؛ بنابراین، مطیع به سبب حسن فعلی و حسن فاعلی و « منقاد » به سبب حسن فاعلی سزاوار مدح می‌باشند. برخی معتقدند استحقاق مدح عین استحقاق ثواب یا ملازم آن است. [۳]
مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص ۱۴۶-۱۴۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۸، برگرفته از مقاله «استحقاق مدح». |